F&F Cycling Ireland – day one
“een glimmende witte hybride fiets”
De kleine KLM Cityhopper landt keurig op het Ierse beton van Dublin Airport. Net als bij het boarden heeft Tom Egberts met zijn crew ook bij het verlaten van het vliegtuig veel haast. Zag ik hem daar niet stiekem naar ons gluren? Zou hij hier zijn voor een docu over The Dutch Cycle Guys? Iets zegt mij van niet, maar hij is welkom.
We verlaten het vliegveld op weg naar Connoly Station van waaruit Irishrail ons naar Sligo zal rollen. Ruim acht uur nadat moeder Jannie ons dropte bij Schiphol staan we dan eindelijk voor Chain Driven Cycles. Daar waar wij op blind vertrouwen online onze fietsen hebben gehuurd.
We schudden de CEO Stephen de hand. Het ziet erbinnen keurig uit. Een aantal nieuwe fietsen netjes op een rijtje. Een redelijk assortiment fietskleding en accessoires aan de wand. Dit kan ook anders weet ik uit ervaring. Ik heb zo’n gevoel dat het met onze gehuurde bikes ook wel goed zit. Maar eerst zien, dan geloven.“Hi Stephen, we come te collect our two rented bikes”. “Come with me”, Stephen glimlacht en loopt naar de grote kartonnen dozen voor in de winkel. Schuift ze opzij en draait zich om. “Gone”, “The bikes are gone”. Stephen lacht niet meer. Wij wel want wij komen al een paar jaar op dit eiland, zeg maar. Wij weten dat dit heel normaal is. Wij weten “komt goed”. Een paar minuten later tovert onze vriendelijke fietsverhuurvriend een glimmende witte hybride fiets uit zijn werkplaats.
Aluminium frame en dito velgen. Nieuwe banden. Carbon stuur. Een prachtexemplaar. Alleen jammer dat er nog geen spd-pedalen opzitten. Geen bidonhouder, geen spatborden, geen bagagedrager, geen verlichting, geen fietstassen. Maar voor de rest is het een mooie fiets, een prachtexemplaar. We spreken af dat we ze over twee uurtjes op komen halen en lopen richting onze B&B Pearse Lodge.Twee uur later zijn wij twee fietsen rijker en trappen we naar Hargadon Bros. Een plaatselijke pub annex restaurant. Een aanrader van Mary, de eigenaresse van onze B&B. De kastanjebruine Smitchwick’s smaken als vanouds. Een kippenborst (Fried) en wat scholletjes (Moi) leggen kort erop dezelfde route af. We fietsen terug naar Pearse Lodge en gaan langzaam onze eerste dag afsluiten.
Mijn kleine voorblad weigert dienst dus morgenochtend nog even Stephen.
Ireland, I love it.